kahirapan ni marga! =(

By: Unknown on 11:09 AM

Ako ay nalulungkot. Oo, hindi man pansin ng ilan, ako ay nalulungkot.

Simula pa noong lunes, ramdam na ramdam ko na ang kahirapan ng buhay, at pati narin ang init ng araw [dahil ako ay naglakad lamang]. Awang-awa ako sa akiling sarili. Walang pera kaya napilitang maglakad.

Pagdaan ko sa isang tindahan, naisipan kong bumili ng isang ice [hindi ko alam ang tagalog ng ice] para naman makainom ako ng malamig na tubig pagdating ko ng bahay. Ngunit pagtingin ko sa aking pitaka, wala talagang laman kahit piso. Paano ako makakabili ng ice, tanong ko sa sarili ko...

Namulat ako sa masakit na katotohanan. Na kahit piso lang, hindi ko mabibili. Malungkot akong nagpatuloy sa aking paglalakad hanggang makaabot ako sa aking bahay.

Nabuhayan na sana ako. Pinilit ko maging masaya. Naalala ko na tanghalian na pala. Dahil sa lubos na kalungkutan ang aking nadama, muntik [muntik lang. hekhek] ko nang makalimutan na kumakain. Mas naging malungkot ako ng makita ko na isang pancit canton lamang ang aking ulam [dalawa po kami na kakain kaya parang kalahati lang ang akin].

Hay, sobra sobra na ang pasakit na ito. Kaya ako talaga ay nalulungkot, hindi nyo man pansin, ako ay nalulungkot!

Para sa mga naantig [sana meron] sa aking post na ito, pwede po kayo magbigay ng donation sa akin. hekhekhek. =)